Leylim Leylim – Ahmet Arif’ten Leyla Erbil’e Mektuplar (1954-1959 ve 1977’de son bir mektup)

                       

Leylim Leylim kitabı Ahmet Arif’in 1954-1959 yılları arasında Leyla Erbil’e yazdığı mektuplardan oluşuyor. Ahmed Arif’i 1991 yılında yitirdik, Leylâ Erbil ise geçtiğimiz yıl veda etti bize.

Herkesin kalbine gömdüğü o muhteşem Ahmed Arif şiirlerinin adandığı kadının Leyla Erbil olduğunu bu kitap sayesinde öğrenmiş olduk. Ama daha da önemlisi Ahmed Arif  ne güzel sevmiş, nasıl karşılıksız kalmış aşkı, nasıl da kabullenmiş, sabretmiş, dostlukla yetinmiş.

Ahmet Arif’in sürgün günlerini, gördüğü siyasal baskıları, içsel dünyasını en çok ta aşkını okuyacaksınız bu mektuplarda.

Alıntı yapmak adettendir buyrun,

 ‘’Leylam, merhametsiz ömrüm’’

‘’Küçüğüm, sevgilim, imzası martıdan sıcak, uçan uzak martılardan daha sevimli, imzası uçan kuş, kendisi ''insan'' sevgilim. Kıyma bana, sensiz edemiyorum.’’

 ‘’Benim soyumda insanların yaşadığı müddetçe, Kenya'da, Kamçatka'yada  sen yaşanacaksın. Bana senin adını ölmezleştirmek düşer. İşim bu benim. Sense ölmezliğe bile gülümseyecek kadar benzersiz ve yücesin. Canının her milimetre karesine varıncaya, bir canlı imgeni gökyüzlerine gezdirmek geçer içimden."

 ‘’Ah leylim onu sevdinse bu senin büyüklüğün, hatta dünya kadınlık tarihinin şaheser bir   olayıdır çünkü; ciddi söylüyorum inan bana, hiçbir kadın onu sevemezdi.’’

 ‘’Canım benim, bilir misin, 'canım' dediğimde içimden canımın çıkıp sana koştuğunu duyarım hep."

 ‘’Leyla, zalim Leyla! Gözlerinden öperim o güzel burnuna yıldızlarca öpücük...

   bana yaz! Ben daha buradayım.’’

İyi okumalar,

Özgür Okuryazar