Dilsiz Annelerin Sessiz Çocukları – Ayşegül Kocabıçak

Dilsiz Annelerin Sessiz Çocukları – Ayşegül Kocabıçak

Bende dilsiz bir annenin çocuğuyum. Annem, dört bir yanını örümcek ağları misali kuşatan ağır yaşam koşulları tarafından her gün dipsiz bir bataklığa çekildi yaşamı boyunca. Hissediyordum, çırpınışlarını görüyordum ama çırpınışları onu, dibe gömülmesini çabuklaştırmaktan başka hiçbir işe yaramıyordu. 
Bütün hayatını saran endişelerin, ayaklarını dibe doğru çektiği yetmezmiş gibi, her gün yeni bir yüzü ile tanıştığı kocası da zihnindeki bütün pencereleri birbiri ardından kapatıyordu. Hele hele yalnızlığın her gün, değişik bir çehreyle karşısına çıkması… İçler acısı haline bakıp da yerini yurdunu terk etmeyi düşünen ne ilk ne de son insandı annem. Bezgindi, yorgundu, yalnızdı.
Hayıflanmaya odaklanmayan annem, yaşayabildiğimiz güzelliklerin değerini azaltmadı hiç. Dünyanın ne boktan bir yer olduğunu, hüzün ve acı verse bile aynı oranda mutluluğa davet ettiğini; yola düştükten sonra, bir menzile erişilebileceğini gösterdi bize yaşadıklarıyla.
Kitabı okurken, elbette ki çok kötü oldum. Zamanın silgisine yenik düşmesini istediğim onca fotoğraf Ayşegül Kocabıçak’ ın edebiyat diliyle, zihnimin karanlık sokaklarında karşıma çıktı.

Okuyacağınız bu öykülerde, hayatlarını olayların akışına yahut rüzgarın esişine bırakan anneler, hayata hakimiyeti gaye edinen ölümün her gün geçip gittiği gecekondu mahallesinde kötülerin şeytani zekasına karşı, yaşama hürmeti ile öne çıkan ulvi çocukluklar ile karşılaşacaksınız.

Kitap üç bölümden oluşuyor, ilk bölüm sessiz çocuklar,ikinci bölüm dilsiz anneler, üçüncü ve son bölüm ve biz...her birimiz...