Şair Şükrü Erbaş Kitap Öneriyor

Sevgili Şükrü Erbaş Özgür Okuryazar takipçileri için hangi kitabı önerirsiniz?

Bilmiyorum ille de tek kitaptan mı söz etmek gerekiyor? Ben, üç kitabın ismini versem ama bir kitap üzerinde dursam olur mu? Birisi eski tarihli bir kitap; Okakura Kakuzo’nun Çayname’si... Diğer ikisi güncel iki kitap; Ethem Baran’ın taşrayı damıtan hikâyelerinden oluşan Zira’sı ve Kadir Akın’ın bizim sosyalist tarihimize yeni yeni bilgiler taşıyan Ermeni Devrimci Paramaz’ı... Üç ayrı dünyaya, insanın zaman içindeki sonsuzluğuna, üç varoluş haline menevişli sözler düşüren üç güzel emek...

Neden bu kitabı okumalıyız?

Ancak ben, Çayname’yi öncelikle önermek istiyorum. Şu bildiğimiz çayın tarihi odağında, Japonya, Çin gibi Uzakdoğu ülkelerinde oluşturulan olağanüstü büyülü bir yaşama felsefesi; bir dinsel ayin kadar derin bir saygıyla yaşanan çay içme törenleri; çay fincanından demliğine, demleme usullerinden ikramına, odada bulunması gerekli çiçeklerden diğer eşyalara, bunlardan şiire, edebiyata, müziğe ve politikaya atılan olağanüstü ilmeklerle gündelik olanın nasıl bir sonsuzluğa çevrildiğinin son derece çarpıcı hikâyesi, Çayname... Kısaca, şu boğucu gündelik hayatımıza gökyüzü genişliği katacak bir kitap...

Bize kitapta aklınızda kalan tadımlık bir şeyler yazar mısınız?

“Hayatın ve sanatın gücü, büyümeye olanak sağlamalarından gelir.” (...) “İnsan aynı anda iki müzik parçası dinleyemez; çünkü gerçek güzellik ancak merkezi bir güdüye odaklanarak algılanabilir.” (...) “İlkel adam çiçeklerden yaptığı tacı kadınına ilk sunuşuyla birlikte hayvansı doğasını aşmıştır.” (...) “Japonya’da kullanılan eski bir deyişe göre, bir kadın kibirli bir adamı sevemez; çünkü o adamın kalbinde aşkın içine girip dolduracağı bir aralık yoktur.” (...) “İnsanın onundayken hayvan, yirmisindeyken deli, otuzundayken başarısız, kırkındayken sahtekar, ellisindeyken ise bir suçlu olduğu söylenir.” (...) “Tanrımız büyüktür, para da onun peygamberidir! Doğayı ona kurbanlar sunmak için katlederiz. Maddenin hakimi olmakla övünürüz ve bizi köle edenin madde olduğunu unuturuz.” (...) “Bir zorbanın dostluğu çok tehlikeli bir onurudur.”

Teşekkür Ederiz
Özgür Okuryazar